Wij hebben een vrij goede nacht in de
trein, al doet mijn stevig snurkende onderbuurman er alles aan om die
te bederven. Als ik om tien uur ga slapen ben ik blijkbaar nog niet
moe genoeg om bij dit gezaag in slaap te vallen, een uurtje lezen
lost dit op.
Een minder goede nacht was het voor de
trein, hoe ze het gedaan hebben weten we niet, maar hij heeft
tweeënhalf uur vertraging weten op te lopen. Inderdaad duurde het
allemaal erg lang voor we Bangkok uit waren en heb ik hem op andere
plaatsen ook lang stil zien staan, maar had niet verwacht dat dit zo
veel vertraging op ging leveren.
Heel erg is het wat ons betreft niet,
vanaf Surat Thani willen we nog een kilometer of 80 overbruggen met
bus/trein/taxi om daarna de laatste 40 kilometer naar het park te
fietsen.
Het bestelde ontbijt is trouwens mooi
synchroon mee vertraagd met de trein en komt ook een stuk later. We
kaarten nog een paar spelletjes om de tijd te doden en ik maak een
off line blogpost. Zodra er ergens internet beschikbaar is kan hij
gepost worden.
In Surat Thani aangekomen gaan we op
zoek naar aansluitend vervoer. De trein valt af, die rijdt de rimboe
in en gaat pas om half 5 's middags. De bus gaat ook niet lukken, de
bussen die hier vertrekken nemen geen fietsen mee en het is niet
duidelijk of er vanaf een ander busstation bussen rijden die dat wel
doen. De duurste optie, de taxi, is natuurlijk geen probleem. Er
staat al een mannetje geduldig een sigaretje te roken, die ziet ons
bezig en ruikt business. En dat krijgt hij, voor een schappelijke
prijs brengt hij ons naar Phanom, een kilometer of 80 naar het
westen.
Die reis verloopt soepeltjes, al zitten
we achter in de bak serieus bijna anderhalf uur uitlaatgassen te
happen. Huub valt er bij in slaap, aan zijn gedrag vanochtend was al
goed te zien dat hij erg moe is. Je moet wel erg moe zijn om in zo'n
rammelbak in slaap te vallen, maar kinderen maken daar over het
algemeen geen punt van. Het mannetje stopt trouwens een paar keer
voor een bevestiging dat hij wel naar het goede Phanom rijdt; stopt
hij voor een wegwijzer, wijst en kijkt naar de plaats 'Phanom' en
kijkt ons vragend aan.
In het enige echte Phanom, ik wil er
nog niet dood gevonden worden, kleden we ons om en vullen de bidons.
Huubs powernap werkt, hij heeft weer energie en praatjes. Gelukkig,
we moeten natuurlijk nog wel een paar uurtjes fietsen.
De eerste kilometers van de 401 zijn
nog vrij druk, maar daarna wordt het gelukkig rustig. Het is een
schitterende weg, hij gaat dan weer 10 meter omhoog, en dan weer 10
meter omlaag maar we blijven steeds tussen de 50 en 100 meter hoogte.
Dit terwijl de heuvels langzaam bergen worden met wanden als kliffen.
Heel mooi gezicht, zeker omdat de dalen overal vol staan met
palmbomen en ook nog wat andere exotisch uitziende soorten. We maken
verschillende fotostops, het is nu al duidelijk dat het zuiden qua
landschap heel anders is dan het noorden of het oosten. Rijst
bijvoorbeeld hebben we hier nog niet gezien, cassave ook niet.
Op een marktje kopen we, als voorafje
op de lunch, een paar loempia's en kokoshapjes. De lunch, een paar
kilometer verderop bij een eenvoudig stalletje langs de weg, bestaat
uit fried rice. Het is behoorlijk heet aan het worden, daarom lassen
we in de resterende 20km nog een pauze in bij een restaurant van een
chique resort. Niet helemaal onze cup of tea, maar de koude drankjes
zijn er goed en daar ging het in dit geval om.
Het laatste stuk laat zien dat het
nationale park Khao Sok populair is, er verschijnen steeds meer
borden langs de weg die resorts e.d. aanprijzen. Wij hebben iets op
het oog vlak voor de ingang van het park, en gelukkig blijkt er nog
plaats te zijn in een boomhut (huis op palen). Ziet er heel leuk uit,
al is de prijs minder basic dan de hut. Maar goed, hier betaal je
niet voor een warme douche of wifi, maar voor de beleving.
Voor het restaurant van dit resort ligt
een riviertje met daarin prachtige kalkrotsformaties. Natuurlijk gaan
we eerst pootje baden, wat al snel resulteert in zwemmen. Heerlijk
water in een prachtig decor. Wel wordt zowel Angelique als ik door
een krab gebeten, bij mij tot bloedens toe. Huub is direct een stuk
minder enthousiast met het zwemmen, gelukkig vergeet hij wel eens
wat.
 |
| Zwemmen voor het restaurant |
Nog even douchen en dan begeven we ons
naar het terras om eten te bestellen. Weer zo'n heerlijke groene
curry, kan er geen genoeg van krijgen. Maar ook de pad thai van
Angelique en Huub zijn zoet zure groenten zijn niet te versmaden.
Huub speelt en ruziet nog wat met een Duits meisje voordat we naar
onze boomhut terug gaan, wat nog niet meevalt in het aardedonkere
bos. We stoppen hem zonder protest in bed en nemen nog een drankje op
het terras van de hut. Uitzicht op het donkere bos, muzikaal omlijst
door een concert van duizenden krekels en kikkers in de jungle om ons
heen.
In de loop van de avond ziet Angelique
een slang het trapje naar onze bungalow opkomen, even later verdwijnt
ie weer langs de bungalow. Angelique is er van overtuigd dat hij door
een gat in de planken naar binnen is gegleden en onder Huub zijn bed
ligt te sissen. Nu zijn we beiden niet zo ervaren met slangen en
halen we iemand van het resort erbij. Die doorzoekt met een grote
lamp onze hut maar van een slang gelukkig geen spoor. Voor de schrik
halen we nog een biertje en gaan straks met licht verhoogde hartslag
naar bed...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten