Hat Salung – Ban Nam Taeng (22-01-2013)

Wederom een vroege start, om kwart over 7 bestellen we ons ontbijt, fried rice dit keer. We overwegen een boottochtje op de Mekong te doen en de fietsen mee te nemen zodat we ons een stuk stroomafwaarts af kunnen laten zetten. Scheelt kilometers fietsen terwijl we mooi langs de rotsformaties van Sam Phan Bok varen. Aan de andere kant, het scheelt misschien 10 kilometer terwijl we wel de fietsen en bagage meters naar beneden moeten dragen en in de boot zien te krijgen, niet echt aangenaam.

Oplossing is simpel: we doen gewoon een boottochtje, dat duurt 2 uur en daarna beginnen we aan de etappe van de dag. Rond half 9 draaien we de Mekong op. Aan de wal voelde het al best warm, op het water in de wind op de boot is het maar net warm genoeg in een hemdje.

Interessant klimgebied voor Huub

De kapitein vaart eerst een stukje stroomopwaarts om een nauwe doorgang in de Mekong te laten zien. Uiteraard levert dat heel wat waterversnellingen en draaikolken op waar onze boot gelukkig probleemloos doorheen vaart.

Daarna de andere kant op, hier gaan we aan wal om de prachtig geërodeerde rotsformaties van dichtbij te kunnen bekijken. En er overheen te klimmen en klauteren, helemaal Huub z'n ding. Hij wordt later bergbeklimmer ;-) Erg mooi, vol met watergaten en schitterend afgeronde stenen in allerlei vormen. Zo is er een hondenkop en een Mickey Mouse.

Na het varen, wat zeer de moeite waard was, bepakken we de fietsen en rijden terug naar de 2112, de grote lege weg. Ook nu weer bloedheet en de eerste 20 kilometer golvend. Daarna doemt er opeens een forse klim op die ons ruim 100 meter hoger op een soort plateau brengt. Gelukkig zien we snel een restaurantje, we moeten echt even uitblazen van de klim. Doe maar eens een keertje fried rice, dat is alweer lang geleden! Maar ze maakt een hele goede, serveert er ook nog een kommetje bouillon bij en schenkt er een honingachtig ijskoud drankje bij. Als we willen weten wat het is wijst ze naar de bloemen, daar wordt het blijkbaar van gemaakt. Het blijkt ook nog eens de goedkoopste fried rice tot nu toe; 50 ct per stuk! Water uit de kannen (die altijd op tafel staan en wat uit grote vaten komt en dus ook drinkbaar voor ons) is hier altijd gratis en we hebben dus voor slechts 1,50 gegeten en gedronken.

Na de lunch, een kilometer of 10 verder dalen we het plateau weer af en wordt de weg vrijwel vlak. Veel gebeurt er niet, op een lekke achterband voor Huub na. Het euvel is snel gevonden, er zit een nietje in de band. Het is vandaag (weer)erg warm en de wereld lijkt even stil te staan, op ons na. We hebben op de kaart een dorpje gezien met een afslag en we verwachten daar wel accommodatie te vinden. Op de markt, die net wordt opgestart, doen we wat navraag en ja, er is wel iets. Het klinkt allemaal niet overtuigend, maar meerdere mensen die aarzelend knikken overtuigen ons.

We fietsen dus verder in de aangegeven richting en worden na een kilometer of 5 ingehaald door een scootertje die ons maant te stoppen. Hij heeft op de markt gehoord dat er farangs (vreemdelingen) in het dorp waren en hij wilde ons even vertellen dat hij Engels spreekt en homestay aanbiedt. Niet de variant met bungalowtjes in de tuin, maar gewoon in zijn eenvoudige huis in een kamertje. Hmmm, klinkt wel aantrekkelijk. Even overleggen en we besluiten terug te fietsen, achter de jongen op de brommer aan.

Zijn huis is typisch Thais, eenvoudig en redelijk schoon. Hij vraagt of we buiten even wachten dan brengt hij de kamer wel even in orde. Waarschijnlijk is het gewoon zijn eigen slaapkamer waar hij een paar matrassen bij gooit zodat we er met z'n drieën kunnen slapen. Groot is het niet, wel bloedheet. Volgens hem wordt het vannacht erg koud hier, volgens mij is dat gemeten naar Thaise normen; wij vinden 25 graden 's nachts niet erg koud.

Zijn vrouw gaat voor ons Thais koken vanavond, hoeven we niet te betalen want zit bij de prijs inbegrepen. We houden het allemaal niet precies bij, maar de laatste dagen met het dure hotel, de taxirit en boottocht leefden we aan de dure kant. Met dit overnachtingsadres corrigeren we dit enigszins.

Tegen de 40 graden, maar vlees wordt gewoon op de markt verkocht in Ban Nam Taeng

We eten als de Thai op een rieten mat die in de kamer wordt uitgerold, picknicken in huis. Het eten smaakt erg goed. Allemaal gemengde groenten in zoetzure saus en een andere schaal met groenten in sojasaus. Met rijst uit eigen tuin.

Werk heeft de gastheer niet, maar met het geld wat hij in Bangkok heeft verdiend als taxichauffeur heeft hij zijn huis gebouwd. Nu redt hij het wel met het verbouwen van z'n rijst en het houden van wat kippen.

Na het eten stoppen we Huub in ons warme kamertje in bed en gaan nog wat lezen en schrijven. Welterusten.