Bankgok, rustdag 1 (27-01-2013)

Wat zal ik er van zeggen, zo'n nacht in de trein? Het viel niet mee en het viel niet tegen, laat ik het daar maar op houden. Wat meevalt is dat ik me nu (rond half 9 in de avond op het moment van schrijven) nog best fit voel, het kan niet een heel slechte nacht geweest zijn. Tegenvallend is dat ik ongeveer 5000 keer wakker werd van de toeter van de trein of wanneer ie door een kuil reed. Zo voelde dat tenminste. Het bed was net lang genoeg, voor Angelique. Dus ben ik vanochtend eerst maar eens een half uurtje met de benen gestrekt gaan zitten lezen, dat voelde erg aangenaam na een nacht met opgetrokken benen.

Ondanks het uur vertraging maar 25 minuten te laat in Bangkok, waar ons een grote verrassing wacht: het REGENT! Zo te zien op de straten heeft het best veel geregend, maar als wij de 5 kilometer naar ons guesthouse fietsen is het een stevige motregen, niet meer. We hebben -slim!- uit de waszak vuile kleren opgediept en die aangedaan. Wegen waar veel stof op verzameld is leveren na een regenbui enorm smerige kleren op als je zonder spatborden fietst. Het meeste last daarvan heeft Huub, die behoorlijk onbeschermd achter mijn 50mm brede Schwalbe Marathon Supreme zit. En dat kun je zien, ook na 5km al.

Na regen komt zonneschijn, maar markten en kramen staan er altijd

Gelukkig is de kamer rond kwart over 9 beschikbaar, we hebben dus mooi tijd voor een Europees ontbijt met yoghurt, muesli, havermout en toast met roerei. Verse koffie en sapjes om het geheel weg te spoelen.
De ontvangst in de shanti-lodge is trouwens allerhartelijkst, altijd leuk.

Na de douche rusten we nog wat uit van de vermoeienissen van een nachttrein en proberen onze was te draaien in een wasmachine hier tegenover op straat. Maar telkens als Angelique er op afgaat is er weer een Thai opgedoken die de vrije zondag ook wil gebruiken om te wassen. Later zien we dat er werkelijk in iedere zijstraat hier wasmachines met een muntautomaat buitenstaan.

In Bangkok valt meer te zien dan we ooit in 3 dagen zouden kunnen proppen, dat we niet iedere highlight zullen zien hebben we dan ook geen problemen mee. Maar twee van de topattracties, de Wat Phra Kaew en het Grand Palace in het oude Bangkok willen we toch zeker wel zien. Ze liggen ook zij aan zij op hetzelfde terrein, zeer praktisch voor de moderne toerist.

de Wat Phra Kaew

We nemen dé manier van vervoer in Bangkok, de Phraya express, oftewel de watertaxi. Dat zijn een soort opgevoerde rondvaartboten die tussen haltes aan de Chao Phraya, de grote rivier door Bangkok, varen. Aangezien het verkeer hier een drama is, alles zit eigenlijk altijd vol met files is een verkoelend tochtje over de rivier sowieso al aangenaam, maar het is daarnaast vaak ook de snelste manier van vervoer.

Bij de tempel aangekomen schrikken we een beetje van de toegangsprijs, 500 Baht. Dat is ongeveer 13 euro, voor een tempel en paleis valt het allemaal wel mee, maar voor Thaise begrippen is het erg hoog. Het is in ieder geval meer dan we in de voorgaande 7 weken samen aan tempels en paleizen hebben uitgegeven. Bovendien, om er zeker van te zijn niet gerold te worden hebben we alleen een kleine portemonnee meegenomen, en de kans dat daar 1000 Baht in zit is niet zo groot. We beginnen te tellen en komen op de kop af aan 1037 Baht! Genoeg voor de tempels en dan kunnen we ook de boot terug nog betalen en een fles water kopen. Waarna we nog steeds 2 Baht over hebben, als we niet gerold worden tenminste...

Vertrekkende watertaxi

De tempel is erg mooi. Nooit zoveel (blad)goud bij elkaar gezien. Hetzelfde geldt voor de prachtige muurschilderingen die verwijzen naar stukken uit het leven van Boeddha, of voor de verschillende stoepa's uitgevoerd in mozaïeken in allerlei warme kleuren. Heel bijzonder allemaal, ik heb nog nooit zoiets gezien. De boeddhistische tempels die ik eerder heb gezien in Nepal en Tibet zijn toch wat soberder versierd dan hier in Thailand, met veel minder kleuren.

Soms lijkt het een beetje kitscherig, maar als je het iets langer op je laat inwerken is het gewoon te mooi om kitsch te zijn. Al die stukjes glas en mozaïek op de metershoge tempels en versieringen, allemaal met de hand aangebracht, ongelofelijk.
Het paleis ziet er ook wel aardig uit, maar wat me daarvan vooral bijblijft zijn de strakke schildwachten en de verzorgde tuin, nog niet eerder in Thailand zulk groen gras gezien.

Aan het eind van de middag lopen we terug naar de boot en varen mee tot de pier vlakbij het guesthouse. Ha, de wasmachine is leeg dus snel onze vodden er in. Drogen zal het vannacht wel doen, Bangkok staat tenslotte bekend als een van de warmste steden ter wereld. Wat vooral komt omdat het verschil tussen dag en nacht zo klein is. Overdag meestal rond de 34 graden, 's nachts 'koelt' het af tot 32 graden.

Zodra de was draait nemen we een ijsje en luieren een half uurtje op bed. De airco is inmiddels opgestart, vooral 's nachts is dat een welkome luxe. We zoeken wat touwen en snoeren bij elkaar die we op het balkon spannen om de was aan te hangen. Gaat allemaal net.

Om praktische redenen nemen we onze avondmaaltijd ook in het guesthouse. Ze hebben een voortreffelijke keuken, maar het is natuurlijk wel leuk om buiten de deur, aan een kraampje of op een marktje te eten en zo wat lokale Bangkok sfeer op te snuiven. Maar goed, Huub moet op tijd in bed aangezien hij moe is en we morgen vroeg op moeten voor een fietstocht met gids door Bangkok. Vertrektijd 7 uur in Chinatown.

(zie dit deuntje maar eens uit je hoofd te krijgen, vlak voor je eerste nacht in Bangkok...)

Dat bijtijds in bed voor Huub lukt redelijk, maar nadat hij nog eens gedronken heeft en naar de wc is geweest, staat de klok toch alweer voorbij 8 uur. Toch hebben we er beiden wel vertrouwen in dat het goed komt morgen!

Welterusten.