Redelijk goed geslapen in het kleine en warme hok. Voordat we in slaap vielen ging de ventilator stuk, het was toch wel lekker toen een andere neergezet werd.Zoals overal in Thailand begint ook hier de dag vroeger dan in Nederland, als je om 6 uur wilt ontbijten is daar niets vreemds aan, de gastheer- en vrouw plus hun kinderen lopen dan al gewoon rond. Wij nog niet, pas om kwart over 7 scheppen we de fried rice op, die geserveerd wordt met een bak soep.
Als de laatste zaken ingepakt zijn nemen we afscheid van het gezin, erg leuk om bij hun te verblijven, behalve dat het iemand is die een paar woorden Engels spreekt, geeft het ook een mooi beeld van hoe het er in een doorsnee Thais gezin aan toegaat. Deze mensen zijn niet echt arm, maar zeker ook niet rijk. In belangrijke mate (rijst, kip, groenten) zelfvoorzienend en waar de rest (tv, tablet, digitale camera) vandaan komt weet ik niet. Zeker is wel dat het allemaal erg eenvoudige en goedkope spullen zijn.
In het gebied waar we nu doorheen fietsen bevinden zich een aantal heel bekende (binnen Thailand) watervallen. We willen er wel een paar bezoeken, maar twijfelen of ze de omweg waard zijn, per slot van rekening ligt het regenseizoen al enige tijd achter ons en staan veel rivieren daarom erg laag. Onze gastheer zegt dat we het beste naar de Thung Na Muang en naar de grote Soi Sawan waterval kunnen rijden, die hebben ongetwijfeld water.
Op naar de Thung Na Muang, die 12 kilometer van hoofdweg afligt. Het is een mooi weggetje dat van de 2112 naar de Mekong slingert met aan het einde de ingang van het park rond de waterval. Bij het zien van de lege stalletjes, het lege parkeerterrein en het feit dat we niet hoeven te betalen voelen we al nattigheid. Of juist niet, want de waterval druipt een beetje, verder niks.
Wel mooie rotsformaties en je hebt niet veel fantasie nodig om jezelf voor te stellen hoe het water hier in het natte seizoen naar beneden buldert. Helaas, geen waterval en ook geen zwempartij onder de waterval, Huub zijn idee.
We fietsen terug naar de hoofdweg en 10 kilometer verder is de afslag naar de grote Soi Sawan. Weer twijfel, maar het is slechts 5 kilometer van de doorgaande weg dus we wagen het er op. Deze waterval stroomt nog wel, maar veel stelt het ook niet voor. Wel kunnen we heerlijk pootje baden (Huub en Angelique gaan er helemaal in) in de laagstaande rivier die de aanvoer van de waterval regelt. Heeft hij toch nog gezwommen! En wij heerlijk afgekoeld, al is dat effect 5 minuten later weer tenietgedaan.
Op de terugweg naar de 2112 stoppen we in een dorpje voor de lunch. Noedelsoep uiteraard, iets anders is op het platteland vaak niet te vinden. Voor Huub kopen we een pakje met daarin van die gele noedels, die vindt hij wel lekker. Ook dit probleem opgelost.
Met al die uitstapjes lopen de kilometers wel op en hadden we nog plannen om naar de grotere stad Kong Chiam te gaan, die zijn nu wel van de baan. In plaats daarvan fietsen we naar het nationale park Pha Taem waar ook volop accommodatie is. In een dorpje aan de Mekong vinden we een bungalowtje en na 61 kilometer vandaag vinden we het wel mooi geweest. We starten de airco in het huisje en nemen een koud drankje, helemaal goed!
Als we gedoucht zijn en aan het uitvogelen zijn wat we gaan eten duikt er een Thais jongetje op, het duurt even maar dan gaat Huub met het manneke spelen en amuseren ze zich kostelijk. Geen geavanceerd speelgoed aanwezig, maar met een steekkarretje en een paar oude blikken hebben ze de grootste lol.
Als het eten komt ben ik al naar binnen gevlucht. In de 7 weken dat we in Thailand zijn nog niet ziek geweest, nu heb ik vermoedelijk toch iets verkeerds gegeten ergens en moet op hoge snelheid de wc opzoeken. Nu, bij het schrijven van dit bericht een dag later, voel ik me een stuk beter en knap langzaam op.
Angelique en Huub eten wel de gebakken groenten waarna Huub gedoucht wordt en naar bed gaat. Wij blijven op bed naast hem liggen suffen, totdat we om 10 uur allebei wakker worden en opstaan om een kop drinkbouillon te maken en op de veranda gaan zitten. Het smaakt goed, en ik hoop morgen hersteld te zijn...
Tot slot nog een paar feitjes:
- Inmiddels bestaat het weblog uit meer dan 50 pagina's.
- Mijn GPS is (lijkt) vandaag overleden, ik bewaarde al de gereden tracks maar dat hoef ik nu niet meer te doen.
- We zijn vandaag de 1500ste kilometer gepasseerd, ik sta nu op 1522.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten