Phayao, rustdag (03-01-2013)

Na een goede nacht dalen we 1 verdieping af in het guesthouse waar de ontbijtzaal is. Er staat een toaster en een grote pan met rijstsoep. Niet te verwarren met rijstepap. De soep hier is het traditionele Thaise ontbijt en bestaat uit een gekookte brei van rijst met nog wat ingrediënten. Het ziet er niet bijzonder smakelijk uit, maar ik ben van mening dat je altijd moet proberen de lokale gebruiken te volgen en dus pak ik een klein schepje van deze prut. Het smaakt zoals ik verwacht had, niet best. Ook niet met wat groente er overheen. Dan maar toast met jam, dat wordt meer op prijs gesteld door mijn westerse smaakpapillen.

De tweede activiteit deze dag is inlichtingen inwinnen op het busstation of, en hoe laat, we een bus kunnen nemen naar Phitsanaluk, ongeveer 400km zuidwaarts. Vanaf hier willen we nog een 125 km naar het oosten met een andere bus en daar onze fietstocht voortzetten. Een ijverig en Engelssprekend mannetje helpt ons, half 9 gaat er een bus waar de fietsen in kunnen. Mooi!

Bak longans op de markt

Ik geef het nog niet op met de lader en, na een bezoekje aan de plaatselijke markt, laat het ding zien bij een reparatiezaakje. Het mannetje daar probeert 'm en hij doet 't weer. Het overbekende demonstratie effect. Goed dan, ik begeef me naar het hotel om de netbook op te laden maar de oplader weigert weer. Tja, nog eens terug naar het mannetje waar de oplader nu gelukkig ook weigert. Hij geeft aan dat ie gaat proberen 'm te maken, om 5 uur kan ik terugkomen voor de uitslag.

We lunchen aan het meer in een restaurantje waar je op de grond in kleermakerszit moet zitten. Niet mijn favoriete positie, natuurlijk kunnen mijn lange benen weer niet onder het tafeltje. Of ben ik gewoon te stijf...? Ik neem een kow soy, de populaire soep met kokos. In eerste instantie, ook al heb ik de vegetarische variant gevraagd, wordt ie geleverd met kip. Dit wordt gelukkig vriendelijk hersteld.

In het meer ligt een eilandje met daarop een kleine tempel, eigenlijk alleen een altaar. Hiernaar worden boottochtjes georganiseerd en we willen dit wel eens zien. We krijgen een zwemvest en zonnehoed en stappen in het bootje wat door de gondeliers naar het eilandje wordt gevaren. Wat een rust op het meer! Op het eilandje knielt iedereen voor Boeddha en maakt de nodige foto's, daarna roepen de roeiers en varen we terug. Leuk uitje.

Andere bezienswaardigheid is ene tempel een paar kilometer ten westen van de stad, met een 18m hoog beeld van Boeddha. Ziet er mooi uit inderdaad, al kunnen we niet heel dicht bij komen omdat we met onze onbedekte schouders niet de tempel in kunnen. Helaas vergeten iets mee te nemen. We wandelen nog even rond de aan het meer gelegen tempel waarbij Huub zijn karma stevig omlaag haalt door telkens de duiven weg te jagen.

Op weg naar de tempel zag ik uit een ooghoek een bordje 'Asus' ergens aan een gevel en op de terugweg stap ik het computerwinkeltje even binnen. Na wat misverstanden trekken ze een kast open die vol ligt met opladers, ik vermoed dat een ervan wel zal passen. Spreek af dat ik later met de computer terugkom om te testen. We fietsen verder naar het reparatiezaakje waar het mannetje de oplader gerepareerd heeft, zeg ie. Als ik 'm in het stopcontact doe brandt het lampje echter niet. Hij maakt 'm weer open en begint in sneltreinvaart alle soldeerpunten nog een na te lopen en printbanen schoon te krassen. Na een kwartiertje functioneert de oplader weer.

Of de lader wel eens gevallen is, vraagt het mannetje. Nou, ik denk iets van 100 keer. Veel vertrouwen heb ik er niet in, en besluit ook maar eens te gaan kijken of de nieuwe laders werken. Inderdaad is er eentje die past en voor 1100 Baht (28 euro) schaffen we een nieuwe aan. Hopende dat hiermee de laadproblemen zijn opgelost. Ik pik Huub en Angelique op bij de speeltuin en we gaan even douchen voordat we gaan eten.

Vanochtend hebben we een tentje gezien waar ze pizza bakken, aangezien Huub dol is op pizza besluiten we nogmaals van de geneugten van de stad te profiteren en iets anders te eten dan de dagelijkse rijst. Helaas gaat het restaurant voor onze neus dicht waarop Huub in tranen uitbarst. De Amerikaanse eigenaar krabt eens achter zijn oren en wil toch nog wel 2 pizza's bakken. Als die op tafel verschijnen blijken ze ook Amerikaanse afmetingen te hebben, we hebben er met z'n drieën de handen vol aan.

De dag wordt weer eens afgesloten met een potje internetten, wat schrijven en lezen. Ook kijken we even terug op de periode van 4 weken die achter ons ligt. In ongeveer 750 kilometer fietsen hebben we prachtige natuur en veel mooie plekjes gezien. We hebben genoten van de accommodaties en van de gastvrijheid en het enthousiasme van de mensen die we onderweg tegenkwamen. Een overzicht van de gereden route is hier te vinden.

Morgen verlaten we het echte noorden van Thailand om in het noordoosten en later in het oosten de reis voort te zetten. Ook weer Mekong, ook weer rijst, maar veel dingen zullen ook anders zijn. We zijn benieuwd!

Thaise leasebak: pickup met ingebouwde grasmaaiermotor

Vandaag zetten we voor het eerst een wekker, rond 8 uur worden we op het busstation verwacht.