Natuurlijk zijn we eerder wakker dan de
wekker. Pakken wat laatste spullen, ontbijten lekker buiten op het
balkon en fietsen naar het busstation. Al snel duikt hetzelfde
mannetje op als gisteren die ons naar het juiste loket stuurt en
overdraagt aan een volgende Thai. Wij mogen gaan zitten in de
wachtruimte en hij gaat het regelen. Om 8 uur horen we harde muziek
en komt hij druk gebarend naar ons toe. Ik pak de fiets en wil hem
volgen, maar hij gebaart dat we moeten blijven staan voor het
volkslied. Inderdaad zie ik nu dat iedereen stilstaat en rustig wacht
tot het is afgelopen.
 |
| Ons guesthouse in Phayao |
Kwartiertje later wenkt hij dat de
fietsen de bus in mogen. Met wat passen en meten, en na het
verwijderen van de voorwielen krijgen we ze er in. Hopelijk komen ze
er ongeschonden uit.
In de bus gebeurt niet veel. Wel worden
we twee keer aan de kant gezet bij zogenaamde checkpoints waar de
paspoorten tevoorschijn moeten komen en verschillende mensen hun
tassen open moeten maken. Tien minuten later rijden we gelukkig weer.
 |
| Passen en meten, uiteindelijk past 't |
In de bus is inmiddels een
verschrikkelijke film opgezet. Veel geschreeuw, geschiet en bloed.
Lekker ontspannend. Om het gemis aan dolby surround te compenseren hangen aan weerszijde van het gangpad in de bus zeker 5 veel te grote speakers waardoor iedereen z'n gehoorapparaat uit kan zetten.
Na een eerste stop in Phrae maakt de bus een lunchstop bij een soort van wegrestaurant. Denk hierbij niet aan een van der Valk of iets zoals wij het kennen, het is gewoon een restaurantje zoals er tienduizenden zijn in Thailand. Maar de fried rice is goed.
We maken nog een stop in Uttaradit, net als Phrae een middelgrote stad met veel scooters en kleine winkeltjes die allemaal in hetzelfde lijken te handelen. De bus zit nu echt vol, Huub gaat op schoot zodat er nog een vrouw een zitplaats kan bemachtigen.
Ron half 3, na een reis van 6 uur en ongeveer 350 km, arriveren we in Phitsanulok, onze overstaplocatie op weg naar iets oostelijker oorden. We zitten te dubben of we dit nog wel moeten doen, zijn eigenlijk alle drie meer dan half gaar van deze zit, maar aan de andere kant is het wel fijn om er van af te zijn. Navraag leert dat om kwart over 3 een bus naar Lom Sak vertrekt waarop waarschijnlijk fietsen meekunnen.
Al snel komt een keurige dame ons halen en wijst op de bus die we moeten hebben. De fietsen moeten gewoon in de bus, schuin tegen de achterbank aan staan. Tassen er omheen en wij kunnen nog net zitten. Dat kunnen 20 andere mensen niet zetten, ondanks dat deze bus ongeveer 50 zitplaatsen heeft is er veel te weinig plek, zeker met onze fietsen.
Gelukkig is het een echte Aziatische bus, dus deuren blijven altijd openstaan (ook op de snelweg) zodat er ook nog een paar mensen op de treeplanken kunnen staan. Op het moment dat je denkt "nu is ie echt vol" stapt er nog een familie in met een pak met een dekbed en een rijstkoker. Dat moet dan maar op de fietsen gestapeld worden.
We hebben ingeschat dat dit stuk van ruim 120 km ongeveer 2 uur zou duren, maar het blijkt iets langer. Rond kwart voor 6 arriveren we in Lom Sak en gaan op zoek naar een hotel. Dat duurt niet lang, 500 meter verderop zit een budget hotel met een kamer op de benedenverdieping waar we onze fietsen mooi in kunnen stallen.
Een snelle douche en op zoek naar iets te eten, uitgehongerd na deze lange reis. Op de fiets naar het hotel zagen we een groot terras waarop allemaal mensen zaten te eten, zag er gezellig uit. Daar moeten we zijn, en na 5 minuten wandelen komen we aan bij een soort van fondue restaurant. Je krijgt een emmer hete kolen die onder een bak-/stoomplaat wordt gezet en je kunt groente gaar koken in de rand en het vlees er bovenop leggen. Vanaf een groot buffet kun je je voorraad aanvullen. Heerlijk, vooral de Chinese kool en de andere groenten smaken erg goed. In tegenstelling tot de Thai om ons heen komt er bij ons niet veel vlees op tafel, ongelofelijk wat die Thai aan vlees en vis naar binnen stouwen, de bak met rijst daarentegen laten ze, net als de andere bijgerechten, mooi liggen.
Het heeft wel een hoog vreetschuur gehalte, maar al die verse groenten smaken prima.
Tegen half 9 in het hotel, hoogste tijd voor Huub; niet al te lang daarna volgen wij zijn voorbeeld.
We maken nog een stop in Uttaradit, net als Phrae een middelgrote stad met veel scooters en kleine winkeltjes die allemaal in hetzelfde lijken te handelen. De bus zit nu echt vol, Huub gaat op schoot zodat er nog een vrouw een zitplaats kan bemachtigen.
Ron half 3, na een reis van 6 uur en ongeveer 350 km, arriveren we in Phitsanulok, onze overstaplocatie op weg naar iets oostelijker oorden. We zitten te dubben of we dit nog wel moeten doen, zijn eigenlijk alle drie meer dan half gaar van deze zit, maar aan de andere kant is het wel fijn om er van af te zijn. Navraag leert dat om kwart over 3 een bus naar Lom Sak vertrekt waarop waarschijnlijk fietsen meekunnen.
Gelukkig is het een echte Aziatische bus, dus deuren blijven altijd openstaan (ook op de snelweg) zodat er ook nog een paar mensen op de treeplanken kunnen staan. Op het moment dat je denkt "nu is ie echt vol" stapt er nog een familie in met een pak met een dekbed en een rijstkoker. Dat moet dan maar op de fietsen gestapeld worden.
We hebben ingeschat dat dit stuk van ruim 120 km ongeveer 2 uur zou duren, maar het blijkt iets langer. Rond kwart voor 6 arriveren we in Lom Sak en gaan op zoek naar een hotel. Dat duurt niet lang, 500 meter verderop zit een budget hotel met een kamer op de benedenverdieping waar we onze fietsen mooi in kunnen stallen.
Een snelle douche en op zoek naar iets te eten, uitgehongerd na deze lange reis. Op de fiets naar het hotel zagen we een groot terras waarop allemaal mensen zaten te eten, zag er gezellig uit. Daar moeten we zijn, en na 5 minuten wandelen komen we aan bij een soort van fondue restaurant. Je krijgt een emmer hete kolen die onder een bak-/stoomplaat wordt gezet en je kunt groente gaar koken in de rand en het vlees er bovenop leggen. Vanaf een groot buffet kun je je voorraad aanvullen. Heerlijk, vooral de Chinese kool en de andere groenten smaken erg goed. In tegenstelling tot de Thai om ons heen komt er bij ons niet veel vlees op tafel, ongelofelijk wat die Thai aan vlees en vis naar binnen stouwen, de bak met rijst daarentegen laten ze, net als de andere bijgerechten, mooi liggen.
Het heeft wel een hoog vreetschuur gehalte, maar al die verse groenten smaken prima.
Tegen half 9 in het hotel, hoogste tijd voor Huub; niet al te lang daarna volgen wij zijn voorbeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten