Eén van de dingen die in het guesthouse
waar we zitten wordt georganiseerd is een boottochtje over de Mekong.
Nu is dat op allerlei plaatsen langs de rivier te boeken, maar het is
ons al opgevallen dat je in veel gevallen echt een forse prijs
betaalt. En het moet wel leuk blijven natuurlijk.
De dame van het guesthouse rekent
echter een schappelijke prijs voor een uitje van ongeveer 2 uur,
precies lang genoeg voor ons. Gisteravond dus besloten dat we dit
gaan doen, en om half 9, na een ontbijt met havermout en yoghurt (!),
melden we ons gereed voor vertrek.
De boot is zo'n echte ranke rivierboot,
ongeveer 60 cm breed, waardoor we dus achter elkaar moeten zitten. De
ranke bouw is ongetwijfeld nodig om tegen de sterke stroom in te
kunnen varen. De lage zit, je zit echt vlak boven het water, geeft
echt een gevoel van snelheid. Misschien dat het ook wel echt snel
gaat, is lastig in te schatten. Ook Huub heeft er direct zin in, al
meldt hij bij het instappen wel dat hij het een beetje eng vindt. Wie
niet, als je een centimeter opschuift zie je de boot ook die kant op
hellen, toch even wennen.
Na 3 kwartier varen leggen we aan om
even op het Laotiaanse eiland te kijken. Prachtige baaitjes en rotsen
waarop de natuur vrij spel heeft. En zo zijn we ook even in Laos
geweest!
We nemen de nodige foto's en dan varen
we verder, langs de andere kant van het eiland terug. Er wonen
overigens wel mensen op het eiland, die er bananen, papaja's en vast
nog veel meer verbouwen.
Volgende stop is de zandbank, waar onze
schipper ons afzet, en belooft ons een uurtje later weer op te
pikken. Als kind vaarde ik wel eens mee naar 'de plaat' in de
Westerschelde, zo ziet het er uit. Zand, zand en zand. Zwemmen doen
we maar niet, het loopt erg steil af en er zit behoorlijk veel
stroming. En ook zonder zwemmen is de tijd snel voorbij. De Mekong
express brengt ons weer naar Sangkhom en we wandelen terug naar het
guesthouse.
Oorspronkelijke plan was hier een
rustdag te nemen, maar we hebben meer zin in fietsen dan rusten na de
boottrip zodat we besluiten een dag op ons schema in te lopen.
Omkleden, afrekenen en afscheid nemen van de aardige dame. Rond half
12 draaien we de weg langs de Mekong weer op, later dan normaal maar
de etappe is ook korter dan anders. Hopen we...
De eerste 20 kilometer verlopen
soepeltjes. Mooie doorkijkjes door bananenbomen op de rivier en
aangenaam vlak. Wel forse tegenwind vandaag, die zou eens mogen
draaien. Na 20 kilometer draait de weg meer landinwaarts de heuvels
in zodat een paar keer geklommen moet worden. Niet schokkend, maar in
tegenstelling tot de ene klim die de dame van het guesthouse ons in
het vooruitzicht stelde zijn het er toch wel flink wat meer.
We willen pauzeren bij een waterval,
maar daar is net een festival aan de gang waarbij het volume van de
muziek zodanig is dat je hier eigenlijk oordoppen in moet doen. We
geloven het wel, die waterval zal wel droogstaan nu het regenseizoen
al zo'n tijd voorbij is. Uiteindelijk pauzeren we in een stoffig
wegrestaurantje waar ze fried rice kunnen maken, dat is de laatste
dagen het criterium. Die smaakt prima, ook Huub eet zonder mopperen
of kunsten zijn bord leeg, zodat we klaar zijn voor de laatste 20
kilometer.
Al snel blijkt dat we ons in een
ananasgebied bevinden, het ene na het andere kraampje langs de weg
ligt vol met ananassen. We stoppen en kopen voor 20 Baht (50 cent)
twee ananassen die we met een groot mes laten schoonmaken en in
stukken laten hakken. Ongelofelijk lekker!
De weg wordt nu gelukkig weer vlak, en
met het naderen van het stadje Si Chiang Mai, ook wat drukker. Niet
heel erg, maar we zijn blij dat we na ruim 42 kilometer een
hotelletje aan de rivier vinden. Het ziet er een beetje afgetakeld
uit, maar het is niet duur en ligt tussen speeltuin en restaurantjes,
genoeg redenen om niet verder te zoeken.
Nadat we de ananassen en een halve
watermeloen van gisteren hebben opgegeten nemen we een douche en
slenteren naar de speeltuin die hier ook weer is uitgerust met wat
fitness apparaten. Helemaal in Huub zijn straatje natuurlijk. Totdat
een Thaise familie in het klimtoestel aanschuift, dan is het gedaan
met de pret, daar kan ie niet met praten en dan speelt hij liever
alleen.
Tijd voor een restaurant dus. Aan de
boulevard zit wel wat en we bestellen alle drie iets anders. Huub
asperges met kip en Angelique iets zoet-zuurs. Dat gaat allemaal
goed. Mijn gebakken Chinese groenten zijn opeens uitverkocht (dat
hoor je in Thailand altijd op het moment dat het andere eten
opgediend wordt) en dus brengen ze iets met garnalen en vlees. Dat
was niet de bedoeling, maar hoe leg je dat uit? Een hele discussie
ontstaat en uiteindelijk hebben ze het begrepen en een halve minuut
later staat het goede voor mijn neus. Ongelofelijk.
We leggen Huub in bed en lezen en
schrijven een eind aan deze welbestede dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten