Rond 5 uur word ik me bewust van de
televisie van de buren die te hard aanstaat, vanaf dat moment is
continue slapen onmogelijk. Beetje liggen dutten en draaien tot we om
een uur of half 8 alle drie toe zijn aan opstaan. Ontbijt is er niet,
inpakken en wegwezen dan maar. In het stadje ontbijten we bij de
mensen die ons gisteren erg vriendelijk de weg wezen door met de
scooter voor te rijden naar de markt. We krijgen fried rice en
kippensoep. Gelukkig allebei in een apart bakje...
Op de kaart hebben we gezien dat er
maar één weg is richting Phayao, de doorgaande weg. Die is naar
onze maatstaven vrij druk, maar er is geen keuze. De weg loopt met
een grote boog om een natuurpark heen en loopt een paar kilometer
vals plat omhoog. Niet dramatisch, maar we fietsen al een paar dagen
over vlakke wegen en we moeten er wel even aan wennen. Na ruim 20km
langs de drukke saaie weg is er gelukkig een alternatief, we slaan af
naar het oosten en zoeken de rivier op waar een rustig weggetje
verder naar het zuiden voert.
 |
| Aangeplante rijst |
Ook hier is het weer overwegend rijst
wat de klok slaat. Het aardige is dat we nu al rijst in alle stadia
hebben gezien, op de oogst na dan. Hier staat hij alweer frisgroen op
de kleine akkertjes, meer naar het noorden was ie overal al geoogst
en waren de akkers hier en daar al kaal gebrand.
Op veel plaatsen langs de rivier horen
en zien we pompjes, aangedreven door tractortjes, water het land
oppompen. Met een balk achter een tractortje wordt tegelijkertijd het
land vlak gemaakt zodat het water min of meer egaal wordt verdeeld.
Omdat het allemaal van die kleine perceeltjes zijn ziet het er
schilderachtig uit, overal zie je mannen met grote hoeden achter de
tractortjes over het land lopen.
We besluiten een lunch in Phayao te
nemen; de laatste 7km gaan weer over een drukkere weg en we hebben
geen zin hier langs te stoppen. Phayao blijkt een leuk stadje gelegen
aan Kwan Phayao, het op twee na grootste meer van Thailand. Uiteraard
is er een boulevard om langs het meer te slenteren, met daaraan een
sliert van restaurantjes en een paar guesthouses. Rond 1 uur
arriveren we op de boulevard, vinden een geschikt guesthouse met
daarnaast een restaurantje waar we een lunch met rijst en gebakken
groente scoren.
Na een douche in het guesthouse doe ik
wat navraag waar ik een nieuwe oplader voor de netbook zou kunnen
kopen en loop de stad in om de tips na te trekken. Angelique en Huub
gaan naar een mooie speeltuin die Huub gespot had toen we de
boulevard op fietsten. Een nieuwe oplader vind ik niet, wel krijg ik
een telefoonnummer van het Asus servicepoint in Thailand. Ik geef het
serienummer van de computer door en ze gaan het uitzoeken.
Bij de speeltuin is een veldje waar
voetvolleybal wordt gespeeld. De Thai die hier bezig zijn hebben dit
duidelijk vaker gedaan, ze maken spectaculaire omhalen waarbij ze met
de voeten ver boven het net uitkomen. Techniek, timing en souplesse
van een heel hoog niveau, prachtig om te zien. Ik heb ook nog een paar potjes meegedaan, maar daar zijn helaas geen foto's van:)
Natuurlijk vind je in een stad als deze
ook restaurantjes met westers eten op de kaart, laat Huub nu net zin
hebben in friet. We zoeken zo'n veel te dure tent op en kunnen
inderdaad friet en een soort van lekkerbekjes bestellen. Ik houd het
maar bij Thais eten.
Langs de donkere boulevard wandelen we
terug naar het guesthouse. Temperatuur is heerlijk nu, ik schat zo'n
23 graden zodat je nog heerlijk in hemdje en korte broek buiten kunt
zitten. Dat is ook wat we doen zodra we Huub slaapt, een kopje koffie
op het balkon met een boekje erbij. Uitzicht op het donkere meer en
allerlei geluiden van de boulevard op de achtergrond.
We zitten hier goed!
 |
| Sunset over Kwan Phayao |
We zitten hier goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten