Pha Taem - Phibun Mangsahan (25-01-2013)

Vandaag nemen we, met een beetje pijn in het hart, afscheid van de Mekong. Deze machtige rivier heeft de laatste weken, met een kleine onderbreking van een paar dagen, steeds de richting aangegeven die we op moesten gaan. Het is een kort afscheid, na het ontbijt draaien we rond kwart over 8 van het resort af, nemen de steile klim van de oever van de Mekong het achterland op en weg is ie.

Laatste blik op de Mekong vanaf de veranda

Het geplande bezoek aan het natuurpark schrappen we, het is best een lekker vooruitzicht bijtijds op de plek van bestemming te zijn. Daarnaast is het immigratiekantoor maar tot half 5 open en we hebben geen zin om te haasten mocht er iets mis gaan, die visumverlenging in Phibun Mangsahan hebben we echt nodig.

In tegenstelling tot de eerdere dagen voelt het vandaag wat luchtiger, we hebben natuurlijk een vroege start en dat scheelt ook aanmerkelijk, maar de lucht is wat heiig en dat zorgt ervoor dat de zonnestralen minder hard op ons branden. Althans, zo voelt het.

Op de eerste anderhalve kilometer na is het vandaag gelukkig vrijwel vlak. Nog een kilometer of 5 volgen we de grote, niet drukke 2112 maar dan laten we ook die achter ons en nemen een klein weggetje over het platteland. Vrijwel onmiddellijk passeren we een kraam met watermeloenen, voor 10 Baht (25 cent) scoren we een heel mooi exemplaar. De kilometers over de vlakke wegen gaan lekker vlotjes voorbij, al zie ik er met een GPS die het niet doet en een platte batterij in m'n tellertje niet direct iets van terug.

Na een dik uur fietsen nemen we in de schaduw plaats om onze watermeloen op te eten. Hij ziet er niet alleen goed uit, zo smaakt hij ook! We maken nog kennis met een vrouw met een handkar die onze inventaris komt inspecteren. Vooral Huub zijn fietsje, en Huub zelf uiteraard, kunnen op haar belangstelling rekenen.

We zijn het niet gewend, maar we hebben door de vroege start en het vlakke terrein onze hele dagetappe er al voor de lunch opzitten. Geeft ons de gelegenheid net voor 12u bij de immigratie binnen te vallen met onze paspoorten en andere paperassen. Natuurlijk heeft de bureaucratie weer het laatste woord en hebben we een paar dingen niet goed gedaan. Ten eerste moeten de kopietjes van paspoort en visum op een volledig A4'tje staan en niet zoals in ons geval op een bijgeknipt A4. En ten tweede zijn de Nederlandse pasfoto's te klein, die moeten ook over. Zucht...

Het ministerie van geduld

Goed dat we ruim in de tijd zitten en dat in het overzichtelijke Phibun Mangsahan foto- en kopieerwinkels zijn. Het maken van de foto's levert in mijn geval ook nog wat verwarring op, mét of zónder bril is de discussie. We slepen er een oplossing volgens het poldermodel uit: de helft wordt met en de andere helft zonder bril afgedrukt en dan mag de immigratie kiezen.

Nadat we ook het kopieerwerk opnieuw hebben gedaan, een batterij voor de fietscomputer hebben gekocht en een goede lunch hebben genomen fietsen we terug naar de immigratie. Opnieuw worden we met een colgate glimlach ontvangen en gelukkig voldoet nu alles wel aan de eisen van de wet. We snappen nu ook waarom de kopietjes op echte A4 moesten, er komt me toch een partij stempels op te staan!

Eenmaal buiten zijn we wel mooi voorzien van verlengde visa, en tegelijkertijd verlost van een hoop geld uit onze portemonnee. Nou ja, veel keus is er niet en we zijn blij dat deze hobbel genomen is.

In de stad hebben we een hotel gezien en aan de rand van de stad, langs de rivier, verschillende resorts. We hebben de laatste dagen vaker in een resort gezeten en de voorkeur gaan nu uit naar het hotel. Het ligt rustig maar wel centraal, is goedkoop en heeft nog een geriefelijke kamer ook. Mooi!

Een coole shake!

Net na 3 uur zijn we gedoucht en klaar om het stadje wat te verkennen. Dat begint met een koud drankje langs de weg en vervolgens wandelen we de brug over op zoek naar de werkplaatsjes waar men hier gongen maakt voor in de tempels. Helaas kunnen we die niet vinden, dus we lopen terug naar het stadje en gaan naar een park vol met souvenirwinkeltjes en een mooie rotspartij in de Moon rivier, een vrij grote rivier die naar de Mekong toe stroomt. In het natte seizoen heb je hier spectaculaire stroomversnellingen, nu is er maar een kleine versnelling maar daar kun je wel over de rotsen springend helemaal tot halverwege in de rivier naar toe. Erg leuk!

Via het tempelcomplex lopen we terug naar het hotel om even uit te puffen voordat we gaan eten. We kiezen voor hetzelfde restaurantje als vanmiddag. Aardige mensen, goedkoop en ze weten al dat we graag vegetarisch willen eten, en dat scheelt een hoop uitleg. Maar we willen wel graag iets anders, dus het aanwijsboekje komt er weer bij en inderdaad komt er precies op tafel wat we willen: gebakken groenten met rijst in een lekker sausje.

Op de terugweg naar het hotel nemen we nog een toetje, yoghurt, mee uit de 7-11. Zodra die op is wordt Huub vriendelijk gevraagd wat hij er van denkt, is het nog geen bedtijd? Nee, maar gelukkig gaat ie wel slapen en gaan wij de dag op de gebruikelijke manier afsluiten.

Morgen nog een dikke 50 kilometer fietsen voordat we om half 8 met de nachttrein vertrekken en dan hopelijk in Bangkok wakker worden. Maar eerst... Welterusten!