Chiang Khong rustdag (24-12-2012)

Echt rustig begint de rustdag niet, vanaf een uur of 6 schetteren er muziek en voorgelezen berichten over de oevers van de Mekong.Waar het precies vandaan komt is niet duidelijk, ben namelijk niet wezen kijken, maar vermoedelijk heeft het iets te maken met het feest dat vanmiddag en vanavond hier plaatsvindt, het feest van eten en drinken. Volgens mij is het wat dat betreft iedere dag feest.
In ieder geval, de eerste soundcheck was gisteravond, en die leek me succesvol, dus waarom er vanochtend op dit tijdstip al weer zoveel herrie gemaakt moet worden ontgaat me volledig.

Huub is het natuurlijk ook niet ontgaan en die is er als de kippen bij om te melden dat ie zo echt niet meer kan slapen en dat er wat hem betreft gespeeld mag worden. Jaja...

Optocht van traditioneel geklede schoolkinderen

Omdat het om kwart over 7 nog koel en rustig is buiten besluit ik een half uurtje te gaan hardlopen, met uitzicht op de Mekong! Ter afsluiting nog 10 minuten cooling down op de cross trainer die hier voor op de boulevard staat. Voelt niet slecht, tegelijkertijd lijkt de tijd dat ik meer dan 40km liep met 4"15 per kilometer erg ver weg.

Even douchen en ergens in het stadje een ontbijt zoeken. Om ook eens iets anders te eten proberen we 's ochtends wel altijd toast te bestellen, dus niet iedere eetgelegenheid voldoet. Maar in dit soort stadjes, waar best veel toeristen op doorreis naar Laos komen, is zoiets wel te vinden. Op weg naar een eettentje komen we nog een lange optocht tegen van kinderen in mooie kledij die vlaggen en andere symbolen meevoeren. Lijkt een soort van verzoeningsdag, maar het fijne weten we er niet van.

Al het grensoverschrijdend verkeer kan hier de Mekong oversteken met bootjes. We staan een tijd te kijken hoe de vrachtwagens (een stuk of 4) op een platte ferry gemanoeuvreerd worden en verbazen ons over hoe inefficiënt het lijkt te gaan.

De boot wordt tot tegen de kant gevaren en de laadklep dient als oprijbrug. Op de oever is geen verharding aangebracht waardoor het erg ongelijk is en de tweede vrachtwagen zijn achterbumper al helemaal scheef rijdt. Komt er een mannetje met een houweel wat stenen losslaan en in de kuilen gooien. Ik zou denken laat een lading puin, of desnoods een paar kruiwagens, puin aanrukken en dat gaat allemaal veel makkelijker.

Op de terugweg ontdekken we een bakkerijtje waar ik een verse koffie neem met een brownie, ook een van de geneugten van een iets grotere plaats. Angelique en Huub gaan nog even het strand op, ik geloof het wel en blijf nog een uurtje lezen op het balkon. Het is de koudste dag sinds we in Thailand zijn, denk dat we amper de 20 graden halen. Vooral de (noorden)wind zorgt voor flink wat afkoeling.

's Middags vindt Angelique eindelijke een kapster die haar wil knippen. Met 3 woorden Engels en een tijdschrift met voorbeeld erbij mag het resultaat er zijn. Ook niet zo gek, ze hebben er ruim een uur over gedaan; eerst alles met spelden vastgezet waarna met plukje voor plukje op het gemak ging afknippen.
Voor mijn gevoel net zoiets als een voetbalveld knippen met een nagelschaar...

Het 'clean food - good taste' festival begint aan het eind van de middag aardig op stoom te komen. Alle lokale restaurants hebben een kraampje en bereiden iets waar ze goed in zijn. We lopen langs de kraampjes en scoren wat lekkere dingen die we op ons balkon opeten.

Van Kerstmis hebben we hier totaal geen weet, maar Huub heeft het er wel eens over. Om toch voor een klein beetje Kerststemming te zorgen hebben we thuis een kerststal bouwplaat gedownload en die is vandaag in mekaar gezet. De stal staat nu in een hoekje op de kamer, Huub is er best trots op!

's Avonds gaan we nog even naar het festival om naar kinderen te kijken die een traditionele Thaise dans opvoeren. Daarna is het podium voor de plaatselijke Benny Neyman die na een nummer vergezeld wordt door een zevental mee dansende Thaise pubermeisjes. Het ziet er mierzoet uit, in een gezapig tempo gaan de handjes op en neer en daar moeten we het mee doen. Na een half nummertje heb ik het wel gezien, Huub wil echter nog wel een liedje en zo blijven we nog even zitten.

De dag is nu ten einde, het festival nog niet en de muziek maakt het praten op het balkon vrijwel onmogelijk. Huub is er gelukkig bij in slaap gevallen!

Inmiddels, half 11, hebben die mierzoete meisjes hun truttige pakjes verruild voor kleine bikini's en laten zich op professionele wijze papiergeld in het decolleté stoppen. Vandaag maar eens een ommetje gaan maken voor ik ga slapen...