dinsdag 11 december 2012

Chiang Mai - Mae Taeng (11-12-2012)


De wekker niet gezet en gelukkig worden we deze keer eerder wakker dan half 10. Huub blijft echter gewoon doorslapen terwijl Angelique en ik de spullen bij elkaar zoeken en in de fietstassen duwen. Natuurlijk wordt Huub hier wakker van zodat we klokslag 9 uur aan het ontbijt zitten. De gebruikelijke toast, pancake en fruitsalade gaat er vlot in en kwart voor 10 gaan we op pad.




Bij het wegrijden van het terrein ontstaat er al discussie over links of rechts. Dit keer krijg ik mijn zin omdat Angelique erop vertrouwd dat ik de GPS heb voorbereid met de route van vandaag. Helaas, dat was ik vergeten, dus na 500 meter remmen we, halen de notebook uit de tas en starten Mapsource op om een route te maken en naar de GPS te versturen. Zo doen we dat....
(De geïnstalleerde kaart op GPS en PC is overigens de openstreet map van Thailand, een uitstekende keus!)

De route voert ons langs de Mae Ping rivier de stad uit. In eerste instantie druk, later wordt het steeds rustiger en na een kilometer of 10 ontdekken we de eerste bananenbomen en kokosnoten. In het begin wordt iedere bananenboom enthousiast begroet, maar net zoals je in Nederland ook niet constant 'maïs' of 'bieten' roept gaat dat vrij snel over.

Na een tijdje verlaten we de wat grotere maar wel rustige weg en komen terecht op een prachtig klein weggetje wat tussen bananenplantages door slingert. Er liggen overal kleine kanaaltjes waarmee het land wordt geïrrigeerd, alles verdeeld in kleine perceeltjes. De rijst is al geruimd, wel ontwaren we op een gegeven moment ook papaja's, mango's en aardappelen. De mensen die her en der aan het werk zijn roepen vrolijk als ze ons zien, terug zwaaien kunnen we wel, terug groeten is lastig maar ons Thais wordt al beter...


De Mae Ping, nu rustig in het droge seizoen


Af en toe passeren we een dorpje of nederzettinkje met daarin volop bedrijvigheid. Overal wordt gekookt en is eten en drinken te koop. Allerlei kruidige luchten waaien onze neuzen binnen, hier hoeven we onze lunchtijd niet te plannen op het moment dat je een eetgelegenheid vindt, maar kun je gewoon stoppen als je honger hebt en vindt dan altijd wel iets.

Onze lunch gebruiken we op een kruispunt van twee kleine wegen waar een familie toch een gat in de markt zag en een eetstalletje is begonnen. Uiteraard wordt hier op het platteland alleen Thai gesproken, wellicht ook Chinees of Japans, maar daar komen we ook niet verder mee. Ik loop met de kokkin mee naar de kooktent (de tafel met het gasstel) en wijs aan wat erin moet. Noedels, witte kool en ei lijkt me voldoende om iets bij elkaar te roerbakken en inderdaad komen er even later knapperende geluiden en lekkere luchten uit de kooktent. De borden worden vol geschept en als extraatje heeft ze er ook varkensvlees in gedaan.


Typisch Thais eettentje op kruising van wegen


We blijven een mooi kleine weggetje volgen langs een irrigatiekanaal en krijgen het gevoel dat we door de aardappelschuur van Thailand rijden. Het asfalt is, zoals eigenlijk overal tot zover, erg goed. We proberen ons voor te stellen hoe dit stuk er pakweg 15 jaar geleden uit zag, onverhard wellicht? Tijdje later ontdekken we een mogelijke reden voor deze strak aangelegde weg als we langs het chique uitziend Chang Mai golf resort fietsen. Tja, de golfers komen wellicht liever niet over een stoffig pad aangereden.

Het laatste stukje tot de geplande homestay in Mae Taeng loopt over de wat grotere 1001, een regionale tweebaansweg die hier erg rustig is. Wel moeten we hier een heuvelrugje passeren waardoor we een paar keer de kleine versnelling op moeten zoeken. Met temperaturen tegen de 30 graden maakt dat we toch echt aan de bak moeten. We passeren nog een paar grote tempels die we maar even laten liggen, deze allemaal bezoeken is niet goed voor de actieradius.

Met de handgeschreven routebeschrijving en wat navragen vinden we na 55km Ban Akeela homestay en worden enthousiast begroet door eigenaar Barry, een Engelsman die getrouwd is met een Thaise vrouw en op zijn ruim opgezet perceel 3 bungalowtjes ingericht heeft voor verhuur. Ziet er prachtig uit! We krijgen koffie en 's avonds kookt mevrouw voor ons een voortreffelijke Thaise maaltijd met als toetje een bord verse papaja.


Veranda met op de achtergrond onze bungalow


Leuk detail voor Huub: het kleinkind van het echtpaar wordt om 4 uur van school naar opa en oma gebracht, die volgens goed Thais gebruik de kleinkinderen min of meer opvoeden zodat de ouders allebei kunnen blijven werken. Ze moeten beiden even wennen, maar al snel zitten ze samen Mickey Mouse te kijken en even later hebben ze allebei een pistool van duplo gemaakt en is de Nederlands-Thaise oorlog uitgebroken!




De dag wordt zoals vaker afgesloten met thee op ons terrasje en het bijwerken van deze weblog. Wifi genoeg hiero!

1 opmerking:

  1. Een taalbariere is er bij kinderen gelukkig niet, Fae had ook thaise, Balinese en Maleisische vriendjes en vriendinnetjes dat is zo heerlijk bij kids, wij doen soms te veel ons best of zijn onzeker, maar als we zouden reageren zoals hen dan communiceer je veel beter.
    Khap Nun Kha

    BeantwoordenVerwijderen