Mae Taeng - Chiang Dao (13-12-2012)

De wekker wordt niet gezet, we hebben afgesproken met Barry rond 9u te ontbijten zodat we rond 10u kunnen vertrekken. Barry (fietsliefhebber) wil graag een kilometer of 15 met ons meerijden en ons een heel mooi paadje laten zien waarmee we ook nog een stuk afsnijden. Dat slaan we niet af.

Inderdaad zorgt Huub er wel voor dat we ruim voor 9u de tassen hebben gepakt en aanschuiven op de veranda voor het ontbijt. Om half 8 heeft hij het meisje al gespot en vertrekt om nog wat te spelen. Frans, een Nederlander die inmiddels ook alweer een aantal jaren in Thailand woont, is ook aangeschoven en we kletsen nog wat over het leven in Thailand, fietsen en verschillen tussen Thailand en Nederland.

Half 10 nemen we afscheid van Sunee, Frans en Frans' vrouw. Barry rijdt voorop en voorlopig volgen we nog wel mijn GPS track. Maar na een kilometer of 7 rijden we opeens rechtsaf, een mooie onverharde weg in die de openstreetmap niet kent. Over rode klei rijden we langs strooien hutjes en een irrigatiekanaal vlotjes tot het punt waar we afscheid van Barry nemen, aan de doorgaande provinciaalse weg, de 107.

We ontwaren een paar vrouwen langs de kant van de weg die rieten manden aan het vlechten zijn en ook bananen verkopen. We lusten inmiddels wel wat en proberen duidelijk te maken dat we 6 banaantjes van de immense tros van ongeveer 50 bananen willen kopen. Affijn, in dezelfde tijd doe je bij de Albert Heijn de boodschappen voor een week, maar uiteindelijk hebben we dan toch onze bananen. En waarschijnlijk iets teveel betaald, al kunnen we ons aan die 25ct geen buil vallen.

Al snel gaat de 107 van 4 naar 2 banen en wordt een stuk rustiger. Het fietsen over deze grotere wegen in Thailand gaat altijd over de vluchtstrook en is daardoor behoorlijk veilig. De weg golft wat heen en weer, maar echt serieus klimmen is het niet. Wel heel mooi, het is hier erg groen. Doet ons allebei denken aan de Jura, waar we ook van die mooie groene stukken langs rivieren en beken hebben gefietst.

Hmmm, een mangosteen!

Omdat we best vroeg zijn besluiten we een kleine omweg te maken door het centrum van Chiang Dao waar -zoals overal in Thailand- aan eettentjes geen gebrek is. Laat het nou net lunchtijd zijn, we kiezen er eentje uit en nemen een portie fried rice met een cola. Met 3 personen komt dit op drieënhalve euro.

Het laatste stukje naar Malee's Nature Lovers Bungalows waar we verblijven is een mooi klein weggetje de bergen in. Bungalow is basic maar goed. Meer heeft een mens eigenlijk niet nodig.

Meer dan basic is wel het zwembadje op het terrein, ongeveer naast onze bungalow. Al snel liggen Huub en ik erin. Helaas verdwijnt de zon steeds achter de wolken waardoor de temperatuur vandaag voor het eerst onder de 25 graden zakt. De gevoelstemperatuur daalt zelfs tot onder de 20 (!) graden zodat het voor mij te koud wordt in het zwembad. Het leven met constante temperaturen van 25-30 graden went erg snel, als ik de temperaturen in Nederland zie lijkt het me beter dat we nog even wegblijven.

Na een fruitmomentje met wat langs de weg gekochte mangostenen, dit zijn donkerrode vruchten met een harde schil en als je die kraakt houd je een bol over met iets wat naar lychees smaakt, maken we een wandelingetje naar een Boeddhistisch klooster 500m verderop, de Wat Thung Pha Plong. Ligt heel mooi geïntegreerd in de bergwand en kan worden bereikt met een aantal lange trappen. Huub kruipt in de rol van reisleider en wijst ons de weg over de trappen. In de verschillende gebouwtjes op het tempelcomplex treffen we allerlei verschillende boeddha beelden met veel pracht en praal er omheen. Heel mooi, maar de ligging en opbouw van het klooster aan het eind van deze vallei maken het meeste indruk.

Als het donker wordt begeven we ons naar het uitstekende restaurant van het park waarop we verblijven. Spelen met Huub nog een paar potjes 'pesten' en dan kan het licht uit, voor Huub. Onze dag eindigt zoals gebruikelijk met koffie, computer, schrijven en lezen.