Mae Salong, rustdag 1 (19-12-2012)

Na 4 fietsdagen, van welke de laatste hors catégorie, is een pauze best welkom. De fietsen blijven onaangeroerd op het balkon staan en we hoeven niet bij het opstaan direct de fietskleding aan te schieten maar zoeken iets meer casuals uit de fietstas.

In Mae Salong is een dagelijkse markt waar mensen van de bergstammen uit de omringende dorpjes hun producten aan komen bieden. Vooral fruit en groenten, maar er wordt ook volop vlees aangeboden. En natuurlijk -in mindere mate- ook snuisterijen als kettinkjes etc. De markt wordt op 100 meter van ons verblijf gehouden, tussen 6u en 8u in de ochtend. Voor ons geen probleem, en om half 8 lopen we over het marktje.

Bijzonder groot is het niet, wel leuk om naar de traditionele kleding te kijken van de mensen uit de dorpen. We scoren wat fruit en een komkommer, weer eens wat anders. En een plaatselijke Chinese lekkernij, deegvingers. Een soort stokjes van oliebollenmix.

In Mae Salong wonen veel Chinezen. Die zijn hier terechtgekomen doordat het leger van de Chinese provincie Yunnan in 1949 verslagen werd door het communistenleger van Mao Zedong. Velen sloegen op de vlucht naar Birma, maar ook naar Thailand en kwamen in Mae Salong terecht, vlakbij de Birmese grens. Later hebben ze hier de opiumhandel overgenomen en uitgebreid, maar die tijd is echt wel voorbij.
Nu zie je nog veel Chinees uitziende gebouwen en huizen, is er een Chinese school en veel restaurantjes met gerechten uit de Yunnan keuken.

Ook de kinderen van de eigenaar van ons verblijf gaan af en toe naar de Chinese school. Vandaag gaan ze zelfs van 8u 's ochtends tot half 4 's middags naar een Thaise school en aansluitend tot 8u 's avonds naar de Chinese school! Niks op woensdag vrij...

We ontbijten bij onze gastheer en krijgen gelukkig toast met ei. Hij heeft een glimmend Italiaans design koffie apparaat staan, maar serveert toch slechte oploskoffie. Daar trap ik morgen niet meer in!
Na het ontbijt verzamelen we de vuile was, brengen deze naar de wasserette en nemen dan terug plaats op ons balkonnetje. Ik met een boek, Angelique en Huub gaan creatief aan de slag met papier, potloden en schaar. Heerlijk!

Het knutselteam

 Ter afwisseling hebben we vandaag verzonnen in de kleine bakkerij in het stadje broodjes te halen en deze met de komkommer en tomaten van de markt op te eten. We hopen in de 7-eleven kaas te vinden om het helemaal af te maken. Helaas, geen kaas. Toch wel lekker om na een paar weken weer eens een bruin broodje te eten.


Vanwege klimaat, ligging en grondsoort is Mae Salong erg geschikt voor het verbouwen van thee. Chinese thee, natuurlijk. 's Middags lopen we naar een theeplantage en al voor we daar zijn passeren we toevalling een tea factory. Hier worden de bladeren aangevoerd en gedroogd in allerlei hete trommels.
Hoe het proces precies werkt wordt niet helemaal duidelijk, maar het ziet er leuk uit en het ruikt overal naar thee.
Als we verder lopen passeren we een paar deuren verder een werkplaats waar de droge thee in mooie zakken wordt gestopt. Erg ambachtelijk allemaal.

De theeplantage zelf blijkt toch iets te ver weg, maar we maken wel een mooie wandeling vlak langs de theevelden en door een dorpje met traditionele Thaise bewoners. De terugweg, ook weer 2km maar nu heuvel op, wordt voor Huub wel wat zwaar zodat we een pickup aanhouden waar we in de bak mogen klimmen voor dat laatste stuk. Lekker in de wind.

Eind van de middag nog even de was ophalen en de eigenaar een tip vragen voor een restaurant. Hij wijst ons een Yunnan restaurant wat er wel zo ongezellig uitziet dat je wel Chinees moet zijn om daar naar binnen te stappen. Er zat ook niemand. We zoeken voor de verandering iets Thais en eten veel te hete curry, terwijl het mannetje van dienst ons vooraf bezwoer dat er geen pepertje aan te pas zou komen. Huub had gelukkig fried rice met groenten.

In de avond nog een stuk bananencake van de bakker (handig om die in de buurt te hebben!) en met Thais/Chinese Kerstliederen op de achtergrond nog wat op het balkon hangen.