Een vroege start vandaag, al zal het
voor de meeste lezers van dit blog lijken alsof dat iedere dag zo is.
Vandaag fietsen we kwart voor 7 het resort af, op weg naar de ferry
die ons naar Krabi brengt. Ontbijten doen we met wat overblijfsels
van het fruit en een komkommer die we op aanraden van Huub hebben
gekocht. Het is niet veel, maar het is voldoende om de eerste 7
kilometer naar de ferry op te rijden. Daarna zien we wel verder.
Mooi op tijd bij de ferry, het is nog
niet heel druk maar de bedrijvigheid neemt snel toe. Naast onze boot
wordt een ferry naar Phuket geladen waar men ook druk mee is. Er gaan
veel lege jerrycans aan boord, brandstof hebben ze hier broodnodig
voor alle scootertjes. Maar ook veel koelboxen, waarschijnlijk met
vis gevangen om het eiland, en grote zakken met kleine gedroogde
visjes.
De ferry's zijn niet heel groot, zo´n
meter of 20 lang, maar er gaan (moeten) een hele hoop mensen op. En
hun bagage, en dan zijn er ook nog een paar malloten die fietsen bij
zich hebben. Alle passagiers moeten onderin de boot of op het
voordek, de spullen gaan allemaal op het bovendek. Zo liggen onze
fietsen mooi strak tussen de zakken vis.
Het uurtje varen is best lekker, met de
wind door de haren op het voordek. Zoals altijd is een hemdje wel
voldoende, het wordt weer een hete dag. De boot is helaas, maar we
hadden niet anders verwacht, te laat vertrokken. Meestal niet erg,
maar nu moeten we na het uur varen nog ruim 30 kilometer fietsen vanaf Tha Lan naar
Krabi town waar de ferry naar Koh Lanta vertrekt. En hoe meer
vertraging die boot heeft, hoe minder tijd we daar voor hebben.
De pier in Tha Lan |
Na het uitladen van de boot, de fietsen
komen er als laatste af, blijken we nog exact 2 uur te hebben voor de
31 kilometer. Dat is te doen, en vol goede moed beginnen we aan deze
klus. De track op de herstelde GPS stuurt ons na een kilometer of 5
rechtsaf een kleiner weggetje in, ik heb namelijk zorgvuldig de
kortste weg uitgezocht,en al na 500 meter houdt het asfalt op en
begint het grindpad onbedaarlijk te klimmen en te dalen. We zeggen
niets, maar denken hetzelfde: “als dit nog lang zo doorgaat kunnen
we straks misschien nog naar de ferry zwaaien”.
Gelukkig wordt de weg snel wat vlakker
en omdat de ondergrond van grind prima ligt, kunnen we toch een
aardige snelheid aanhouden. Er gloort weer hoop. Zeker als het asfalt
weer terugkeert en ik zie dat we bij het opdraaien van de grote weg
(de '4') voor de laatste 12 kilometer nog 55 minuten hebben. Met de
aanwijzingen van de GPS rijden we in één keer goed naar de terminal
waar we een kaartje kopen en vervolgens nog 3 kwartier moeten wachten
omdat de boot pas om half 12 vertrekt. Lekker is dat, rijden we over
een van de mooiste trajecten in Thailand, gunnen we onszelf geen tijd
voor een fotootje omdat we in tijdnood menen te zijn, en klopt die
hele dienstregeling van de boot niet. Bovendien gaat er ook nog een
middagboot terwijl wij overal gelezen hebben dat die na de tsunami in
2004 is afgeschaft.
Hoe dan ook, om iets voor 12 uur
vertrekt deze boot voor de tocht van 2 uur naar Koh Lanta. Na 1 uur
wordt er gestopt bij Koh Jum, een kleiner eiland waar geen steiger is
voor deze boot en alleen longtails vanaf het strand kunnen
vertrekken. Zodra de boot in zicht is vertrekken die dan ook van een
aantal stranden en komen als piratenbootjes op de ferry afgestormd.
Ze leggen zich tegen de ferry aan en wie naar Koh Jum wil mag van de
ferry in een longtail stappen.
Overstappen voor Koh Jum |
Rond 2 uur lopen we Koh Lanta op om na
5 meter bij het eerste restaurant te stoppen voor een lunch. Met al
dat gefiets en gevaar van deze ochtend is er van eten nog niet veel
gekomen, en dat voelt niet goed. Een uurtje later beginnen we aan de
laatste 6 kilometer naar het guesthouse, Red Snapper, wat wordt
gerund door een paar Nederlanders.
Het is wel even wennen aan Koh Lanta. Wij zijn dit toeristengeweld niet gewend, de 6 kilometer die we vandaag hier fietsen bestaan vrijwel alleen uit restaurantjes, resorts, guesthouses, karaoketenten en barretjes. En natuurlijk ook pizzeria's, German Bakery's, Zweedse ontbijtgelegenheden en noem maar op. Ik hoop dat zodra we in de zee liggen deze matige indruk van het eiland van ons af zal spoelen.
Vlak voor het guesthouse valt mijn oog
op een soort privékliniek, aangezien vandaag Huub zijn hechtingen
eruit mogen ga ik even vragen of ze dat willen doen. Dat is geen
probleem en als ze de zaak bekeken hebben pakken ze schaar en pincet
en trekken ze er uit. De eerste zit helaas een beetje vast aan de
huid en is nogal pijnlijk om te verwijderen, we hebben er een hele
klus aan om Huub te overtuigen dat de volgende wel mee zullen vallen.
Enfin, 300 Baht (nog geen 8 euro) later verlaten we het kliniekje
zonder hechtingen. Nog 1 dagje droge oren houden en dan mag Huub
onbegrensd onder water.
Heel vriendelijke ontvangst, als we ons
geïnstalleerd hebben en een colaatje hebben gedronken pakken we de
zwemspullen en lopen het strand op. We zitten niet vlak aan het
strand, maar met 3 minuten lopen ook weer niet heel ver er vandaan. Er zijn verschillende prachtige stranden op Koh Lanta, wij zitten aan Long Beach, één van de stranden met wat goedkopere accommodatie er omheen.
Ook hier een heerlijke
watertemperatuur, wel iets kouder dan op Koh Yao. Maar we schatten
dat het toch nog wel ruim 25 graden is, als je dit vergelijkt met hoe
we soms staan te tobben om in Nederland in de zee te wennen aan het
ijskoude water....
Na een uurtje zwemmen, liggen en in het
zand spelen gaan we douchen en kiezen een tafeltje bij het restaurant
van onze landgenoten. Die hebben zich toegelegd op de Spaanse keuken,
dus eten we vanavond tapas! Beetje vreemd in Thailand, en je kunt
hier zeker goedkoper eten, maar erg lekker.
Long beach op Koh Lanta |
We doen nog even een paar boodschappen,
stoppen Huub in bed, reserveren nog een paar nachtjes Koh Jum om de
reis af te sluiten en lezen en schrijven nog wat. Daarna maar stil
gaan liggen onder de ventilator en hopen dat we in slaap vallen. Ik
denk dat het nu, om kwart over 11, nog ruim 30 graden is...
Hoi
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie verhalen/dagboek ondertussen.
Wij zijn hier inmiddels in de carnavalssfeer en winters weer: wat een contrast en zonnig Thailand.
Geniet nog van jullie mooie reis! Fijn dat Huubs oor weer genezen is.
Veel groeten en tot gauw
Jeroen, Susanne, Donna en Roel